به گزارش مشرق، در مسابقهای که به وضوح دو نیمه متفاوت داشت، پرسپولیس برابر ذوب آهن تن به تساوی یک - یک داد تا بعد از باخت به اولسان هیوندای و توقف مقابل نساجی قائمشهر، سومین مسابقه دور از پیروزیاش را تجربه کند. نوع اتفاقات این دیدار و مخصوصا نمایش ضعیف پرسپولیس در نیمه دوم طوری بود که در آستانه دو بازی حساس برابر سپاهان و استقلال، زنگ خطر را برای سرخپوشان به صدا درآورد.
مهاجم ندارند که ندارند
مهمترین مشکل پرسپولیس همانی است که از ابتدای فصل وجود داشت و به دفعات تکرار شده، اما علاجی نیافته است. این تیم مهاجم ندارد و بسیار سخت به گل میرسد. پرسپولیس در ششمین بازیاش در حالی به عدد ۶ گل زده رسید که هیچکدام از آنها را مهاجمان نزدهاند. پای مهدی عبدی در لیگ هنوز به گلزنی باز نشده است. او نسبت به سن و سالش تحرک کمی هم دارد و این مسئله برای پرسپولیس مشکلساز شده. وحید امیری هم به عنوان مهاجم سابق کمتر از فصول گذشته به سمت دروازه ضربه میزند. در مورد آرمان رمضانی هم هیچ حرفی برای گفتن باقی نمانده است. حالا دیگر موقعیت خرابکردن او عادی شده و بین بازیکنان تیم هم حوصلهای برای گذاشتن استوریهای حمایتی وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
افسردگی در چهره بازیکنان پرسپولیس مشهود است
جلال تا کی دوام میآورد؟
با توجه به سن و سال بالای جلال حسینی، روند استراحت دادن به او از ابتدای فصل گذشته آغاز شد. با این حال بعد از جدایی شجاع خلیلزاده، حسینی بهناچار در کنار محمدحسین کنعانیزادگان بهعنوان مدافع ثابت در همه بازیها به میدان رفته و روشن نیست که او تا چه زمانی این برنامه فشرده را تاب خواهد آورد. اگر پرسپولیسیها یک گزینه جانشین برای حسینی رومیکردند و در برخی مسابقات از او سود میبردند، هم به جلال فشار کمتری میآمد و هم یک یار ذخیره برای روز مبادا باقی میماند. پرسپولیس ۳ روز دیگر با سپاهان بازی دارد و ۱۰ روز دیگر با استقلال؛ در صورتی که این برنامه باعث مصدومیت سنگین جلال شود، چنین خسرانی برای پرسپولیس غیر قابل جبران خواهد بود.
بحران دفاع چپ
اخراج انضباطی و غیر ضروری سعید آقایی باعث شد پرسپولیس برای بازی حساس سهشنبه برابر سپاهان دفاع چپ در اختیار نداشته باشد. اگرچه کارت بازی محمد انصاری صادر شده، اما طبیعتا بازیکنی که چندین ماه از میادین دور بوده، نمیتواند به شکل ناگهانی آن هم در چنین مسابقه سنگینی به زمین برگردد. بنابراین یافتن جانشین او کار دشواری خواهد بود. فعلا نزدیکترین گزینه به ذهن، حضور وحید امیری در پست دفاع چپ است، هر چند او هر بار در این منطقه به بازی گرفته شده نمایشهای ضعیفی داشته است. ضمن این که عقب نگه داشتن امیری، بخشی از همین مختصر نیروی تهاجمی پرسپولیس را هم از بین خواهد برد.
بشار بیجانشین
از حالا به بعد، پس از هر ناکامی پرسپولیس اسم بشار رسن یکی از پرتکرارترین کلیدواژهها برای سرخپوشان خواهد بود. قبلا هم گفتیم و نوشتیم در فوتبال بدون بازیساز ایران، رسن یک مهره بیجانشین است اما به هر حال او یک روز باید میرفت و چنین روزی حالا فرارسیده است. در همین دیدار با ذوب آهن جای خالی بازیکنی که بتواند توپ را نگه دارد و پاسهای کلیدی ارسال کند، در میانه میدان پرسپولیس حسابی به چشم آمد؛ مخصوصا که احمد نوراللهی هم مدتهاست افت کرده و کیفیت سابق را ندارد. پرسش اینجاست که این روند تا کی ادامه خواهد یافت؟
ریسکناپذیری یحیی
نهایتا میرسیم به بیعلاقگی سرمربی پرسپولیس به ریسک کردن. یک سالگی حضور یحیی گلمحمدی در پرسپولیس نزدیک است اما او هنوز پدیدهای که کشف خودش باشد در این تیم رو نکرده. نه یک دفاع میانی، نه یک مدافع چپ، نه یک هافبک بازیساز و نه یک مهاجم مستعد. سوگواری بابت جدایی بشار و محرومیت عیسی آل کثیر و ... برای پرسپولیس امتیاز نمیشود. یحیی باید خلاقیت بیشتری نشان بدهد. پارسال در مسابقات تشریفاتی پایان فصل این فرصت را داشت و از آن سود نبرد. با این حال هنوز هم دیر نشده و او باید به جوانان اعتماد کند.
منبع: روزنامه همشهری